Choroby zapalne jelit to coraz częstszy problem osób w wieku od 20 do 50 lat. Obejmuję ona dość szeroką grupę schorzeń, które objawiają się nieprzyjemnymi bólami brzucha, częstymi i uciążliwymi biegunkami, a także nudnościami i osłabieniem. Ogólnie choroby zapalne jelit to grupa schorzeń objawiających się zaburzeniami ze strony układu pokarmowego. Najwięcej przypadków stanowią nieswoiste zapalenia jelit, a wśród nich choroba Leśniowskiego-Crohna. Dla wielu wciąż brzmi ona bardzo obco i tajemniczo, dlatego poniżej powiemy sobie o niej słów kilka.

Jak się objawia choroba Leśniowskiego-Crohna?

Objawy Leśniowskiego-Crohna uzależnione są od lokalizacji zmian chorobowych. Do najczęstszych symptomów choroby należą: bóle brzucha zlokalizowane po prawej stronie (często mylone z bólami wyrostka robaczkowego), nudności, wymioty, ostra biegunka, jadłowstręt psychiczny, utrata masy ciała, stany podgorączkowe i wieczne zmęczenie oraz osłabienie organizmu. Ze wszystkich wymienionych objawów Leśniowskiego-Crohna najbardziej charakterystyczna jest biegunka. Chory może nawet 20 razy na dzień odwiedzić toaletę. Poza tym, biegunka w przebiegu Leśniowskiego-Crohna może występować razem z domieszką krwi lub treści ropnej. Gdy zapalenie jelita się zaostrza, wówczas objawy Leśniowskiego-Crohna również przybierają na sile. Do wyżej opisanych symptomów dochodzą owrzodzenia, zwłaszcza owrzodzenie odbytu oraz anemia. Niekiedy objawy Leśniowskiego-Crohna mogą poszerzyć się o symptomy pozajelitowe. Wówczas możemy mieć do czynienia z zapaleniem tęczówki oka, zapaleniem mięśnia sercowego czy zmianami zakrzepowo-zatorowymi.

Jakie są przyczyny choroby?

Choroba Leśniowskiego-Crohna wciąż pozostaje jedną z najbardziej tajemniczych chorób. Jej przyczyny nie są do końca znane i poznane. Przypuszcza się jedynie, że za chorobą mogą stać czynniki genetyczne. Jeśli ktoś w rodzinie chorował lub choruje na nieswoiste zapalenia jelit, to kolejne pokolenia również mogą chorować. Poza tym, mówi się, że przyczyną choroby mogą być także czynniki środowiskowe. Częściej też chorują palacze, osoby przyjmujące niesteroidowe leki przeciwzapalne, kobiety stosujące doustną antykoncepcję oraz osoby nadużywające spożywanie tłuszczów nasyconych.

Jak leczyć Leśniowskiego-Crohna?

O ile to konieczne, choremu przepisuje się antybiotyki, które pomagają pokonać stan zapalny. Niekiedy lekarz zaleca leki przeciwzapalne lub leki biologiczne. Najczęściej jednak leczenie opiera się na odpowiedniej diecie. Mimo, że dieta osoby chorej nie odbiega jakoś szczególnie od diety osoby zdrowej, to jednak wymaga pewnych zmian. Przede wszystkim osoba chorująca na nieswoiste zapalenia jelit powinna spożywać więcej białka – najlepiej w postaci chudego mięsa, jaj i produktów sojowych. Wskazane są też owoce i warzywa: brzoskwinie, jabłka, morele, pomidory, gotowane ziemniaki, marchewka czy dynia. W okresie zaostrzeń choroby powinno stosować się dietę bez błonnika, który mógłby nasilać biegunki. Dieta w chorobie Leśniowskiego-Crohna zakłada także eliminację ostrych przypraw. Na zakazanej liście znajdują się: pieprz, papryka chili, curry.